دارو ، بانك اطلاعات دارويي و ليست داروها

به نظر مي رسد كه عمده علايم افزايش چربي خون ناشي از دو عامل است؛ يكي سنگين و غليظ شدن خون كه باعث كندي حركت آن در عروق مي شود ولذا باعث اختلال خونرساني و كمبود نسبي اكسيژن در بافتها خواهد شد و ديگري، افزايش حرارت بدن در اثر افزايش صفرا. اين علايم به طور خلاصه عبارتند از:

۱- احساس سنگيني، خستگي يا كوفتگي در بدن.

۲- خواب آلودگي.

۳- سوزش و احساس افزايش حرارت نقاط مختلف بدن به خصوص كف پا كه معمولاً در شب تشديد مي شود.

۴- دردهاي نسبتاً مقاوم به درمان در ناحيه ساق و كف پا(و گاهي هم در ساير نواحي بدن).

۵- سردردهايي كه معمولاً به صورت سنگيني سر خودنمايي مي كند.

۶- خشكي و يا تلخي دهان.

۷- سرگيجه و گاهي وزوزگوش.

۸- سردرد، سرگيجه، سنگيني، خواب آلودگي، طپش قلب و علايمي از اين دست، پس از مصرف غذاهاي چرب؛ و تسكين اين علايم با مصرف موادي مثل آبغوره، آبليمو يا سركه.

۹- افزايش تعريق بدن.

۱۰- ورم و پف كردن صورت.

نكته۱: ذكر علايم فوق به اين معنا نيست كه تمام كساني كه دچار افزايش چربي خون مي شوند همه علايم فوق را بروز مي دهند؛ بلكه اغلب، تنها بعضي از علايم را دارند. بسياري از افراد هم هستند كه عليرغم چربي خون بالا، هيچ علامت خاصي ندارند و به طور اتفاقي، با انجام تست هاي آزمايشگاهي، متوجه مشكل خود مي شوند.

نكته۲: بالا بودن چربي خون بر روي قند خون، اثر هم افزايي دارد و لذا اين مساله مي تواند علايم ديابت را تشديد كند.

قبل از بحث در مورد روشهاي درماني افزايش چربي خون بايد به اين سوال اساسي پاسخ گفت: آيا هر دارو يا غذايي كه طبعي خنك دارد، باعث كاهش چربي خون مي شود؟

پاسخ اين سوال به نظر بنده منفي است. متاسفانه ديده ام كه بسياري از اهل فن نيز چون افزايش چربي خون را عيناً معادل افزايش صفرا مي دانند، براي درمان آن اقدام به تجويز انواع خنكي مي كنند كه مي تواند در برخي بيماران مثل بيماران بلغمي مزاج باعث عوارض مختلف و حتي تشديد بيماري اصلي شود. لذا بايد توجه داشت كه:

۱- بسياري از داروهاي «صفرابٌر» هستند كه طبع گرمي دارند ولذا در درمان بيماران سردمزاج كه دچار افزايش چربي خون شده اند، بايد از اين گونه داروها استفاده كرد همانطور كه بسياري از غذاها يا داروهاي با طبع سرد هم هستند كه باعث افزايش چربي خون مي شوند؛ براي مثال ماكاروني طبع سردي دارد اما به علت انسدادي كه در كبد ايجاد مي كند و مانع از دفع صحيح صفرا مي شود و نيز با ايجاد يبوست، عملاً باعث افزايش صفرا و چربي خون مي شود چنانكه بسياري از افراد هستند كه با خوردن ماكاروني احساس تلخي در دهان خود مي كنند.

۲- در بسياري از موارد، در درمان بيماران احتياجي نيست كه بر روي كاهش صفرا متمركز شويم و عملاً با تجويز داروهايي كه باعث كاهش استرس، تقويت كبد، تقويت معده، رفع يبوست و مانند آن مي شوند؛ مي توان چربي خون را كاهش داد. براي مثال شايد «بابونه» كه طبع گرم و خشكي دارد را نتوان به عنوان داروي ضدّ چربي مطرح كرد؛ اما اگر براي يك فرد بلغمي مزاج كه استرس زيادي دارد و به واسطه بلغم زياد دچار ضعف كبد و معده و يبوست هم هست؛ بابونه تجويز كنيم؛ به تدريج، اعصابش آرام مي شود؛ معده و كبد او تقويت مي شوند و با كاهش رطوبت روده، يبوست نيز به تدريج بر طرف مي شود؛ به اين ترتيب عملاً با تجويز يك دارو كه طبع صفراوي دارد(گرم و خشك) چربي خون اين فرد كنترل خواهد شد.

داروهاي موثر: تيشوك

۱- علل تغذيه اي:

- كمبود مصرف غذاهاي حاوي فيبر(ميوه و سبزي).

- افزايش مصرف غذاهاي چرب و به ويژه غذاهاي آماده(fast food).

- افزايش سهم استفاده از«سرخ كردن» به عنوان يك روش طبخ به جاي ساير روشهاي پخت و پز.

- افزايش مصرف خوراكي هايي مانند برنج، ماكاروني، تخم مرغ، آجيل هاي بوداده، انواع نوشابه ها، سس هاي چرب و …. كه اثر منفي بر كاركرد صحيح كبد دارند.

- استفاده از روغن هاي ناسالم(جامد و مايع) به جاي روغن هاي سالم(دنبه، حيواني، زيتون و …).

- ….

۲- علل روحي و رواني: بايد توجّه داشته باشيد كه هر استرسي مي تواند باعث افزايش چربي خون شود؛ اصطلاح «چربي خون عصبي» كه در بين مردم زياد شنيده مي شود؛ حكايت اين نوع از افزايش چربي خون است. بي خوابي نيز مي تواند اثر مشابهي داشته باشد.

۳- كم بودن فعاليت بدني.

۴- يبوست.

۵- ضعف تدريجي كبد به عنوان تنظيم كننده اصلي چربي خون در طول زندگي بر اثر عادات غلط تغذيه اي و روشهاي ناصحيح زندگي.

واقعا نه! البته صرفنظر از فشار هيجاني و استرسي كه در خانه ايجاد مي شود. با وجود اين عاقلانه است به كمك پزشكتان يا كارشناس بهداشت در مركز بهداشتي درماني، مطمئن شويد كه علت گريه هاي طولاني كودكتان يك فتق يا ساير مشكلات طبي نباشد.

 *** من شنيده ام كوليك بعلت غذاي مادر ايجاد مي شود. آيا اين امر صحت دارد؟

هم شيرخشك و هم شير مادر ممكن است با كوليكهاي شيرخوار ارتباط داشته باشند.

گاهي اوقات شيرخواراني كه شير مادر مصرف مي كنند، بعلت وجود يك ماده خاص در غذاي مادرشان مبتلا به كوليك مي شوند. برخي مادران دريافته اند كه اگر نوشيدن شيرگاو و ساير مواد لبني را متوقف كنند، اين وضعيت بهبود مي يابد. اگر از شير خودتان به كودك مي دهيد، سعي كنيد مواد لبني را براي چند روز قطع كنيد تا ببينيد آيا تفاوتي ايجاد مي شود يا نه. اگر كوليك كودكتان بهبود يافت كه مقصر را شناخته ايد. اگر نه، اميد را از دست ندهيد و حداقل ديگر نيازي به محروم كردن خود از شير و ساير لبنيات نداريد. برخي از مادران تجربه كرده اند كه حتي جايگزين كردن ماست به جاي شير در لبنيات روزانه، مي تواند تا حدي كوليك شيرخوارشان را كاهش دهد.

به نظر مي رسد برخي كودكاني كه شير مادر مي خورند در صورتيكه مادرشان در مصرف غذاهاي ، گندم، برخي ميوه هاي تابستاني و مواد نفاخ مانند حبوبات يا انواع كلم زياده روي كنند دچار ناراحتي مي شوند. البته براي امتحان اينكه اين غذاها باعث ناراحتي كودكتان مي شود، از خوردن كلم، گل كلم، حبوبات، سير، كافئين و ساير مواد تحريك كننده براي چند روز اجتناب كنيد. اگر كودكتان بهتر شد هر دفعه يك غذا را وارد رژيم غذايي خود كنيد و بين ورود غذاها چند روز فاصله بگذاريد. تشخيص اينكه كدام ماده غذايي سبب مشكلات كودكتان مي شود نبايد خيلي سخت باشد: اگر گريه وي پس از ورود يك غذا مجددا شروع شود، خواهيد دانست كه اين غذا مسؤول ناراحتي كودك است. شما بايد تا زماني كه حساسيت كودكتان از بين برود از آن ماده پرهيز كنيد، و اين اتفاق اغلب حوالي 3 ماهگي رخ مي دهد. گرچه اين كار ممكن است كمي سخت باشد اما در عوض يك كودك خوشحال خواهيد داشت. بعلاوه ممكن است انجام همه اين آزمايشات چند ماه طول بكشد و تكامل دستگاه گوارش شيرخوار در اين مدت باعث بهبود وضعيت وي خواهد شد؛ با اين حال درگير بودن با مساله به شما احساس بهتري مي دهد از اينكه كاري براي كودكتان انجام داده ايد. شما هر آنچه مي توانستيد، كرديد!

اگر كودكتان از شيشه استفاده مي كند، براي پي بردن به اين نكته كه آيا شير خشك سبب تحريك كودك مي شود، ممكن است لازم باشد شيرخشك را عوض كنيد. نكته آخر اينكه هر زمان كه از شير خود يا شير خشك به كودك مي خورانيد، مطمئن شويد كه حين شيردهي و در پايان آن آروغ كودك را گرفته ايد. اين امر كمك مي كند فشارتجمعي ناشي از بلع هوا كاهش يابد.

داروهاي مرتبط: كوليك پد

*** كوليك دقيقا به چه معني است؟

تقريبا 20 ٪ همه شيرخواران دچار كوليك مي شوند. كوليك يك اصطلاح كلي است براي گريه هاي غير قابل كنترل در كودكي كه از ساير جهات سالم است. شيرخوار دچار كوليك بيش از سه ساعت در روز و براي بيش از سه روز در هفته گريه يا نق نق مي كند. اين مساله با شيوع يكسان بين كودك اول و ساير كودكان و نيز بين دخترها و پسرها ديده مي شود.

مشكل است بگوييم كوليك براي كدام يك دردناكتر است، والدين يا كودك. يك شيرخوار مبتلا به كوليك بطور آشكار حالت پريشاني و ناراحتي دارد و نمي تواند آرام گيرد. والدين نيز ممكن است بعلت شنيدن صداي گريه هاي كودك براي ساعتها دچار پريشاني و آشفتگي شوند و اين امر ممكن است بقدري باشد كه نهايتا آنها را نيز وادار به گريه نمايد!

*** چطور مي توانم بگويم كودكم دچار كوليك است؟

در واقع همه شيرخواران گاهي گريه مي كنند، بطور متوسط هر كودك حدود دو ساعت و نيم در روز گريه مي كند. اما كودك مبتلا به كوليك، علاوه بر گريه هاي ممتد، كاملا نا آرام و ناراحت است. او ممكن است بطور متناوب پاهايش را جمع كرده و دراز كند و دفع گاز داشته باشد. كوليك اغلب بين ساعت 6 عصر و نيمه شب رخ مي دهد. گرچه ممكن است هر زماني ايجاد شود اما معمولا عصرها و شبها تشديد مي شود.

معمولا سن شروع كوليك در شيرخواران حدود دو تا چهار هفته است و پايان آن حدود سه ماهگي يا در كودكان كم شانس تر تا شش يا نه ماهگي مي باشد.

داروهاي مرتبط: كوليك پد

نفخ يا دل پيچه نوزادان از مشكلاتي است كه باعث ناراحتي هاي زيادي در خانواده مي شود. گريه مداوم اينگونه نوزادان، يك تراژدي است كه شادي ناشي از بچه دار شدن را تا حدّي تحت الشّعاع قرار مي دهد. در اين رابطه نكات ذيل قابل ذكر است:

۱- اين مشكل دوره خاصي دارد كه طول آن در كودكان مختلف، متفاوت است و پس از طي اين دوره معمولاً مساله خود به خود حل مي شود. برخي كودكان، چهل روزه و بعضي ديگر سه چهار ماهه اين مشكل را از سر مي گذرانند.

۲- از راه حل هاي رايج و تا حدّي موثّر كه معمولاً در مراكز بهداشتي درماني به مادران آموزش داده مي شود اين است كه پس از شير دادن كودك، وي را در آغوش گرفته آرام با كف دست ضرباتي را به پشت او وارد كنند تا آروغ بزند.

۳- در اين دوره مادر بايد از مصرف غذاهاي نفّاخ به شدت پرهيز كند(حبوبات، سير، پياز و …). همچنين بهتر است در سبد غذايي خود از غذاها يا داروهايي كه نفخ را كم مي كنند هم استفاده كند. مصرف رازيانه، آويشن يا زيره سبز(در اشكال مختلف آنها به صورت دم كرده، جوشانده، عرقيات، قاووت يا در غذاها) يك راه حل ساده است كه هم شير مادر را زياد مي كنند و هم نفخ او را كم. توصيه اكيد مي كنم كه مادران توصيه اين بلند را جدّي بگيرند. شايد راحت ترين راه اين باشد كه شبي يك استكان عرق رازيانه به جز ايام عادت و بارداري تا چند ماه بخوريد.

۴- يك راه خوب براي كاهش نفخ نوزادان استفاده از عرقياتي مانند زيره، آويشن، زنيان، بابونه، شيرين بيان، گشنيز، بادرنجبويه، انيسون، كرفس و ... است.

پس از هر بار شير دادن ۲ تا ۳ قاشق چايخوري از يكي از اين عرقيات را به كودك بخورانيد. مادر نيز مي تواند روزي دو يا سه بار و هر بار نصف استكان از اين عرقيات را استفاده كند.

تذكّر: اگر با خوردن اين عرقيات، كودك دچار گرمي مي شود؛ كمي عرق كاسني به آنها بيافزاييد.

۵- از روشهاي مفيد ديگر اين است كه  شكم كودك را روزي يك بار  با روغن زيتون تصفيه نشده به آرامي ماساژ  دهيد تا روغن به خورد پوست كودك برود. ماساژ ناف او با روغن كرچك هم راه مناسبي است.

۶- گرم كردن موضعي مثل گذاشتن حوله يا پارچه گرم روي شكم نوزاد نيز روش موثّري در كاهش نفخ و دل پيچه كودك است.

۷- ترنجبين يك داروي آزموده شده است. روزي يكي دو بار و هر بار نصف قاشق چايخوري ترنجبين را در نصف استكان آب جوش حل كرده صاف كنيد و به تدريج به نوزاد بخورانيد. ترنجبين نياز به شيرين كردن ندارد و خودش به اندازه كافي شيرين هست. اين داروي خوشايند، علاوه بر كاهش نفخ نوزاد، يك آرامبخش و خواب آور موثّر نيز هست؛ همچنين به علّت ارزش غذايي بالا، ترنجبين يك داروي ايده آل در نوزاداني است كه به علّت كمبود شير مادرشان دچار مشكل هستند.

براي افزايش اثر اين نسخه مي توانيد ترنجبين را به جاي آب، در عرق شيرين بيان يا بابونه حل كنيد. اگر مشكل بي خواي كودك شديد است افزودن چند قاشق غذاخوري گلاب به اين تركيب هم خيلي خوب است.

۸- توصيه اكيد مي كنم كه با مصرف داروهاي آرامبخش و ضدّ نفخ  شيميايي( كه از اتّفاق، اكثرا اثربخشي مناسبي نيز ندارند) به كودك دلبند خود خيانت نكنيد و مطمين باشيد كه با به كار بستن دستورات ساده فوق، به نتيجه مطلوب خواهيد رسيد.

9- يك نكته مهم در درمان بسياري از اين نوزادان، پرهيز كامل مادر او از شير و لبنيات گاو و هر خوراكي كه حاوي آنها باشند است.

10- به تجربه ثابت شده است كه بعضي صداهاي خاص باعث آرامش نوزاد مي شوند. مثلا بعضي از آنها با شنيدن صداي جاروبرقي آرام مي گيرند و بعضي بچّه هاي ديگر را تنها اگر سوار اتوموبيل خود كرده به گردش و گذار مشغول شويد، از دست گريه تمام نشدني آنها آسوده خواهيد شد.

داروهاي مرتبط: كوليك پد

مشكلات جسمي و روحي در آقايان ممكن است سبب اختلالات نعوظ شود، اما خوشبختانه اين مشكل قابل درمان است.

اختلال نعوظ عبارت است از عدم توانايي آلت تناسلي در ايجاد نعوظ يا حفظ نعوظ به مدت كافي جهت انجام عمل مقاربت جنسي، (بزرگ و سفت شدن آلت مردان را نعوظ ميگويند.) هنگامي كه يك مرد براي انجام عمل جنسي نعوظ نداشته باشد و يا اينكه نتواند به مدت كافي نعوظ خود را حفظ كند ، به اين مورد اختلالات نعوظ يا ناتواني جنسي ميگويند. در پشت اين مشكل به ظاهر فيزيكي، مشكلات مخرب روحي پديد مي آيد و ممكن است فرد دچار عصبانيت، خشم و كاهش اعتماد به نفس شود. ميان اختلالات نعوظ و افسردگي رابطه ي مستقيم وجود دارد.

اين مشكل در بسياري از آقايان شايع است. حدود 15 تا 30 ميليون از مردان امريكايي در طول زندگي خود، درجات مختلفي از اين ناتواني را تجربه كرده اند. در سال 1998 اولين داروي درماني براي اين مشكل به بازار عرضه شد و تعداد آقاياني كه به دنبال درمان اختلالات خود بودند، افزايش يافت.

داروهاي مرتبط: واردنافيل

نفخ نوزادان حالتي است كه با كوليت نوزادي مرتبط است؛ كوليت دل‌درد و دل‌پيچه همراه با قولنج در نوزادان است و نوزادان تازه متولد شده‌اي كه از شير مادر تغذيه مي‌كنند از هفته دوم به بعد با اين مشكل درگير مي‌شوند.

دكتر پژمان علوي‌نژاد اظهار كرد: دليل اين مشكل، نبود باكتري در دستگاه گوارش نوزاد و كم بودن فلور ميكروبي در بدن است و پس از شكل‌گيري فلور ميكروبي، مشكل نوزاد نيز رفع مي‌شود.

وي افزود: مشكل نفخ در بيشتر كودكان ايجاد و تا ماه سوم و چهارم زندگي رفع مي‌شود و نيازي به استفاده از دارو ندارد و جايي براي نگران شدن مادران نيست.

علوي نژاد تصريح كرد: نفخ در نوزادان به صورت بي‌خوابي و بي‌قراري كودك نمايان مي‌شود. علايم هشداردهنده‌اي مانند كاهش وزن در عارضه نفخ وجود ندارد و در صورت وجود چنين علايمي بايد به بيماري ديگري شك كرد.

عضو هيات علمي دانشگاه علوم پزشكي جندي شاپور اهواز گفت:‌ ‌براي كاهش نفخ نوزادان بهتر است مادر شيرده از غذاهاي نفاخ استفاده نكند، آرامش داشته باشد و هنگام شير دادن به كودك نيز استرس و نگراني نداشته باشد.

وي ادامه داد: بهترين درمان مشكل نفخ، بغل كردن نوزاد و نوازش است. مي‌توان ازموسيقي ملايم نيز براي‌ آرام كردن نوزاد استفاده كرد. در صورتي كه نوزاد بيش از حد بي‌قرار بود مي‌توان حوله گرم را روي شكم او قرار داده و او را نوازش كرد.

داروهاي مرتبط: كوليك پد

حالت نعوظ زماني حاصل مي شود كه  تحريكات جنسي سبب شود مغز، اعصاب، رگ هاي خوني و هورمون ها، ماهيچه هاي اطراف دو ناحيه بافت اسفنجي آلت تناسلي مردان را بر انگيخته كنند. سپس اين ماهيچه ها سبب مي شوند جريان خون در بافت اسفنجي آلت تناسلي افزايش يابد و آلت سفت و بزرگ شود، و حالت نعوظ حاصل گردد. هنگامي كه آلت تناسلي سفت و محكم شد، گروه ديگري از ماهيچه ها ورود جريان خون به آلت را متوقف مي كنند و سبب مي شوند كه حالت نعوظ حفظ شود.

علل مختلفي ممكن است بر روي مراحل نعوظ تاثير بگذارد و موجب اختلالات نعوظ شود. برخي از اين دلايل در ذيل ذكر گرديده است:

- بيماري: بيماري ممكن است بر روي هركدام از ساختارهاي آلت تناسلي مانند ماهيچه ها، اعصاب و شريان هاي خوني اثر بگذارد و سبب اختلالات نعوظ شود. بيش از 70 درصد آقاياني كه اختلالات نعوظ دارند، دچار بيماري هاي ديابت، اعتياد به مشروبات الكلي، بيماري هاي كليوي، مشكلات عروقي و بيماري هاي عصبي هستند.

- شيوه زندگي ناسالم: استعمال دخانيات، داشتن اضافه وزن، كم تحركي و ديگر عادت هاي ناسالم كه موجب بروز بيماري مي شوند، دلايل اختلالات نعوظ هم مي باشند.

- جراحي: طي برخي از عمل هاي جراحي به اعصاب، عروق خوني و اندام هايي كه در نعوظ نقش دارند آسيب رسانده مي شود، و در نهايت موجب اختلالات نعوظ مي شود.

- داروها: اثرات جانبي برخي از داروها كه معمولا داروهاي نامرتبط مي باشند مانند داروهاي كنترل فشار خون يا درمان آلرژي، سبب اختلالات نعوظ مي شوند.

- مسائل روحي: 20 درصد افرادي كه دچار اختلالات نعوظ هستند، مشكلاتي از قبيل استرس هاي محيط كار، افسردگي و يا ترس از عدم توانايي برقراري يك رابطه جنسي خوب دارند.

درمان هاي مؤثر اختلالات نعوظ

داروهايي كه براي درمان اختلالات نعوظ تجويز مي شوند يكي از پيشرفت هاي پزشكي در دهه اخير بشمار مي روند. مهاركننده هاي فسفو(PDE)، ميزان نيتريك اكسيد را كه  كنترل كننده جريان خون به آلت تناسلي است افزايش مي دهند.

اين داروها عبارتند از:

- وياگرا (سيلدنافيل)

- لويترا (واردنافيل هيدروكلرايد)

- سياليس (تادالافيل)

مصرف هركدام از اين داروها را بايد پزشك مربوطه تجويز نمايد تا از اثرات سوء احتمالي جلوگيري شود. به طور مثال بيماران قلبي يا فشار خوني كه يك سري داروهاي خاص استفاده مي كنند، مصرف داروهاي PDE موجب افت شديد فشار خون در آن ها مي شود و اين روش درماني براي آنها مناسب نيست.

روش هاي درماني مؤثر ديگري نيز براي اختلالات نعوظ وجود دارد:

- داروهاي خاصي كه به آلت تناسلي تزريق مي شود. البته اين روش درماني با اثرات جانبي مانند مدت زمان طولاني نعوظ و يا نعوظ دائم همراه است.

- دارويي به نام آلپروستاديل كه به شكل گلوله اي وجود دارد و در مجراي ادراري كار گذاشته مي شود و براي چند دقيقه حالت نعوظ ايجاد مي كند. اين روش نيز با اثرات جانبي مانند احساس درد يا سوزش همراه است.

- وسيله ايجاد خلأ براي نعوظ. در اين روش از يك پمپ كه خون را به درون آلت مي كشد استفاده مي كنند . يك نوار لاستيكي هم دور كمر آلت تناسلي بسته مي‌شود،تا از بازگشت خون جلوگيري كند.

- از طريق جراحي وسيله اي در آلت تناسلي قرار داده مي شود كه موجب نعوظ مي شود. از اثرات جانبي اين روش مي توان به ايجاد عفونت اشاره كرد.

داروهاي مرتبط: واردنافيل