درمان
در بيماري كه قبلا شرح داده شد، بايد بر تعيين شدت بيماري از روي يافته‌هاي معاينه فيزيكي و شرح حال تمركز داشت. درمان بايد حمايتي و شامل محدودسازي غذاهاي احتمالي محرك استفراغ و تجويز داروهاي ضداستفراغ همراه با راهبرد مايع درماني مناسب باشد. بيماران دچار دهيدراسيون خفيف تا متوسط مي‌توانند از مايع درماني خوراكي (يعني تلفيقي از الكتروليت‌ها، قند و آب) يا نوشابه‌هاي ورزشي بهره‌مند شوند.
داروهاي ضداستفراغي كه بطور متداول تجويز مي‌شوند شامل پرومتازين، متوكلوپراميد، پروكلرپرازين و اندانسترون هستند. در زمان باردار مصرف زنجبيل (۲۵۰ ميلي‌گرم چهار بار در روز) در ۸۴% بيماران در مقايسه با دارونما باعث كاهش تهوع و استفراغ مي‌شود.
تهوع و استفراغ مزمن معرفي مورد
بيماري كه قبلا شرح داده شده ۲ ماه بعد با تهوع و استفراغ گهگاه كه شدت آن به مراتب كمتر از مراجعه اول است، باز مي‌گردد. علائم فعلي وي ۲ روز طول كشيده است و ۶ نوبت استفراغ كرده است. وي تب، لرز يا سردرد ندارد ولي ناخوشي گهگاه اپي‌گاستر را همراه با تهوع و استفراغ ذكر مي كند. علائم وي با داروهاي ضداسيد رفع نمي‌شود و او ملنا يا خون در مدفوع نداشته است. وي ذكر مي‌كند هنگام غذا خوردن به سرعت دچار سيري مي‌شود و غالبا احساس نفخ دارد. وي با هيچ فرد بيمار يا ماده سمي مواجهه نداشته است، الكل نمي‌نوشد و هيدراسيون وي مطلوب به نظر مي‌آيد.
پيش‌زمينه
تهوع و استفراغ مزمن طبق تعريف شامل علائمي است كه حداقل يك ماه طول كشيده باشد. شرح حال و معاينه فيزيكي مي‌تواند به تشخيص محتمل‌ترين علت كمك كند. يادداشت روزانه غذاها و تهوع مي‌تواند به تعيين الگوهاي علائم و عوامل شروع‌كننده كمك كند. آزمايش‌هاي تشخيصي شامل تصويربرداري و ارزيابي آزمايشگاهي ممكن است با توجه به يافته‌هاي شرح حال و معاينه فيزيكي ضرورت داشته باشند. ممكن است با توجه به سير بيماري و نتايج آزمايش‌هاي تشخيصي، ازوفاگوگاسترودئونوسكوپي لازم باشد.
راهكار تشخيصي
گاستروپارزي مرتبط با ديابت، بيماري ريفلاكس معده به مري، گاستريت و زخم معده از علل شايع تهوع و استفراغ مزمن هستند. آزمايش‌هاي اوليه بايد بر اساس يافته‌هاي حاصل از شرح حال و معاينه فيزيكي انجام شوند. ازوفاگوگاسترودئودنوسكوپي در بيماران با علائم خطر يا نشانه‌هاي هشداردهنده (مثل سالمندان بالاي ۵۵ سال، كاهش وزن غيرعمدي، ديس فاژي پيشرونده، استفراغ پايدار، شواهد خونريزي گوارشي، سابقه خانوادگي از سرطان گوارشي) توصيه مي‌شود.
در اين بيمار، ماهيت مزمن علائم و سير نوساني حاكي از اين است كه محتمل‌ترين علت گاستروپارزي مرتبط با ديابت است. در اين بيمار و نيز ديگر بيماران مشكوك به گاستروپارزي، لازم است بررسي تخليه معده انجام شود.
در بيماران با تهوع و استفراغ مزمن يا مراجعه كه دچار درد شكمي بدون علت فيزيولوژيك قابل تعريف هستند، پزشكان بايد اختلالات افسردگي ماژور، اسكيزوفرني، اختلالات سوماتيزاسيون يا سوماتوفورم، هيپوكندرياز، اختلالات ساختگي، اختلال درد و اختلال اضطرابي منتشر را در نظر داشته باشند. نشانه كارنت نيز مي‌تواند به تاييد يا رد تشخيص درد شكمي با منشا روان‌شناختي كمك كند (نسبت درست‌نمايي مثبت = ۹۱/۲ [فاصله اطمينان ۹۵%: ۱۳/۳ – ۷۱/۲]؛ نسبت درست‌نمايي منفي = ۱۹/۰ [فاصله اطمينان ۹۵%: ۳۴/۰ – ۱۱/۰]).
درمان تهوع و استفراغ
بررسي تخليه معده مي تواند تاخير تخليه مواد جامد و مايع را كه ممكن است تا ۵۵% بيماران ديابتي دچار آن باشند، كشف كند. افزايش كنترل قند در اين بيماران مي‌تواند باعث بهبود علائم شود. به علاوه يك رژيم كم‌چربي و داراي باقي‌مانده كه شامل وعده‌هاي كوچك و مكرر است مي‌تواند علائم گاستروپارزي را كاهش دهد. در صورت امكان داروهايي كه باعث تاخير تخليه معده مي‌شوند (مثل اپيوييدها، مسدودكننده‌هاي كانال كلسيم، آنتي‌كولينرژيك‌ها) بايد قطع شوند. الكل، حشيش و نيكوتين نيز تخليه معده را به تاخير مي‌اندازند. تاخير تخليه معده را مي‌توان با متوكلوپراميد يا اريترومايسين كه تا ۶۰% باعث بهبود علائم مي‌شوند درمان كرد. با اين حال، تسكين علائم را بايد در قبال خطر علائم شبه پاركينسون يا ديس‌كينزي تاخيري همراه با مصرف متوكلوپراميد و خطر تاكي‌فيلاكسي همراه با مصرف اريترومايسين، كه باعث محدوديت اثربخشي طولاني مدت آن مي‌شود، تعديل كرد. بيماران دچار گاستروپارزي و كاهش وزن قابل توجه، دهيدراسيون مكرر، يا اختلالات الكتروليت‌ها بايد براي درمان‌هاي آندوسكوپيك احتمالي و تجويز مكمل‌ها به يك متخصص گوارش ارجاع داده شوند.
وجود علائم سوء هاضمه نظير احساس پري شكم بعد از صرف غذا، سيري زودرس، سوزش يا درد اپي‌گاستر حاكي از گاستريت است. آزمايش هليكوباكترپيلوري بايد انجام شود و اگر منفي بود، مي‌توان بررسي تخليه معده و ازوفاگوگاسترودئودنوسكوپي را انجام داد، خصوصا اگر تهوع و استفراغ تداوم داشته باشد. نامحتمل است بيماران دچار سوء هاضمه كه داروهاي ضدالتهاب غيراستروييدي مصرف نمي‌كنند و سرولوژي هليكوباكترپيلوري منفي دارند، دچار زخم معده باشند.
داروهاي مفيد براي درمان حال تهوع: دومپريدون، اپرپيتانت. داروهاي گياهي ضد تهوع: زينتوما
- ۲۱ بازديد
- ۰ نظر