پيشگيري از بيماري هاي قلبي عروقي:
بيماريهاي قلبي‌عروقي علت اصلي مرگ و مير در مردان و زنان در سراسر جهان مي باشد. بيماريهاي قلبي‌عروقي اشكال مختلفي مانند: فشارخون‌بالا، بيماري تصلب‌شرايين (آترواسكلروز)كرونري و سكته قلبي، نارسايي قلبي، سكته مغزي، آترواسكلروزساير عروق مثل اندام ها و احشا و… دارند.
بدليل بار سنگيني كه اين بيماري‌ها از لحاظ اقتصادي و سلامت بر جامعه وارد مي‌سازند، در طول دهه‌هاي اخير مطالعات وسيعي انجام گرفته و عوامل خطري را كه سبب افزايش احتمال ابتلا فرد به بيماريهاي قلبي‌عروقي مي شوند را مشخص نموده‌اند. آگاهي از اين عوامل خطر و چگونگي كنترل آنها اين فرصت را بوجود مي آورد كه بتوان از بروز اين بيماري ها پيشگيري كرده و يا در صورت ابتلا از شدت آن كاست.
بيماريهاي قلبي‌عروقي(سكته قلبي، سكته مغزي، درگيري عروق محيطي) تهديدي عمده براي جوامع مترقي انساني به شمار مي‌آيد ولي خوشبختانه اغلب مي‌توان با يكسري از تغييرات مثبتي در شيوه زندگي ،از ايجاد ويا بدترشدن اين بيماري‌ها پيشگيري كرد وحتي بعد از ايجادمي توان ميزان عوارض و مرگ و مير ناشي از آنها را به شكل قابل توجهي كاهش داد. اين تغييرات پيشگيرانه (شامل تغذيه سالم، افزايش فعاليت بدني، قطع عادات مضرمثل استعمال دخانيات(سيگار،پيپ، قليان) يا مصرف الكل) اهميت بسيار زيادي دارند.
بيماريهاي قلبي‌عروقي به آهستگي ايجاد شده و در مراحل اوليه اغلب علامتي نيز ندارند. عواملي چون كلسترول بالا يا فشارخون بالا ممكن است از كودكي وجود داشته يا در جواني آغاز شده و براي چندين دهه تشخيص داده نشوند، بنابراين بهترين راهكار، بررسي ، تشخيص و كنترل زودرس عوامل خطر و پيشگيري از بيماريهاي قلبي‌عروقي است. ايجاد تغييرات سالم در شيوه زندگي مطابق با رهنمودهايي كه از چندين دهه تحقيقات بدست آمده‌اند نه تنها سبب پيشگيري از بيماريهاي قلبي‌عروقي مي‌شوند بلكه خطر ابتلا به بيماريهاي خطرناكي مثل سرطان و ديابت را نيز كاهش مي‌دهند.
عوامل خطر بيماريهاي قلبي عروقي
برخي عوامل‌خطر بيماريهاي قلبي‌عروقي قابل اصلاح وكنترل هستند، در حاليكه ساير عوامل‌خطر تحت كنترل ما نيستند. برخي از عوامل خطرممكن است در طول زندگي دچار تغيير شوند. البته داشتن يك يا چند عامل خطر اصلي بيماريهاي قلبي‌عروقي به اين مفهوم نيست كه فرد حتما مبتلا به بيماريهاي قلبي‌عروقي شده يا در اثر آنها مي‌ميرد. در واقع هر چه تعداد اين عوامل خطر بيشتر باشد، فرد به احتمال بيشتري به بيماري قلبي‌عروقي مبتلا خواهد شد. بلعكس نبود عوامل خطر دليل عدم ابتلا به بيماريهاي قلبي‌عروقي نيست وفقط احتمال را كم ميكند. با آگاهي از عوامل خطر ابتلا به بيماريهاي قلبي‌عروقي، مي‌توان ميزان خطر احتمالي را تا حد امكان كاهش داد.
*عوامل خطري كه ، قابل اصلاح و يا قابل درمان نمي‌باشند عبارتند از :
جنس بيمار : زنان تا سن ۶۰-۵۵ سالگي در معرض خطركمتري از مردان هستند. زنان پيش از يائسگي بدليل وجود هورمون‌هاي جنسي خود در مقابل بيماريهاي قلبي‌عروقي محافظت مي‌شوند.
افزايش سن : با افزايش سن خطر ابتلا به بيماريهاي قلبي‌عروقي افزايش مي‌يابد.مردان نسبت به زنان در سنين پايين‌تري دچار حملات قلبي مي‌شوند. پس از يائسگي خطر ابتلا به بيماريهاي قلبي‌عروقي در زنان شروع به افزايش ميكند. پس از ۶۵ سالگي خطر ابتلا به بيماريهاي قلبي‌عروقي در زنان مشابه مردان همسن خود بوده و حتي پس از ۷۵سالگي، زنان نسبت به مردان همسن خود در معرض خطر بيشتر ابتلا به بيماريهاي قلبي‌عروقي مي‌باشند.
سابقه خانوادگي: بيماري بيماريهاي قلبي‌عروقي بويژه در افراديكه داراي پدر و مادر يا برادر و خواهر دچار بيماري سرخرگ و سابقه‌اي از مرگ در يكي از اعضاي خانواده بدليل ابتلا به بيماريهاي قلبي‌عروقي در سنين پايين(يعني مرگ ناشي از بيماريهاي قلبي‌عروقي در سن زير ۵۵ سال در مردان و زير ۶۵ سال در زنان) را داشته باشد .
ژنتيك ، قوميت و نژاد: هم در ايجاد بيماريهاي قلبي‌عروقي نقش دارند. سياه‌پوستان بدليل فشارخون بالاتر نسبت به سفيدپوستان در معرض خطر بيشتري مي‌باشند. افزايش سطح كلسترول خون ژنتيكي بطورمستقيم خطر ابتلا به بيماريهاي قلبي‌عروقي را افزايش مي‌دهد. برخي اختلالات ژنتيكي نيز خطر ابتلا به بيماريهاي قلبي‌عروقي را افزايش مي‌دهد. فعلا نمي توان مواد ژنتيكي خود را تغييردهيم اما آگاهي از وضعيت ژنتيكي در انسان باعث مي‌شود
كه فرد ساير عوامل خطر قابل كنترل را بهتر مديريت نمايد
داروهاي مرتبط با عوامل قلبي عروقي : آملوبر ، آتنولول ، ديپيريدامول
- ۱۸ بازديد
- ۰ نظر